Ja wiem,
Wiem,
Że gór tych
Siedem jest.

Wiem też,
Wiem, też
Przejść muszę
Siedem rzek!

I ciągle dal,
Za dalą dal,
Zawieje, żar, i kurz.
I nie wiem nawet już,
Czy tam gdzieś
Będzie kres.

Już w żadnych
Oczach
Nie będę
Mieszkać mógł.

Już w każdych
Włosach
Odnajdę
Wstęgę dróg!

I ciągle dal,
Za dalą dal,

Śnieżyca i kurz.
I nie wiem nawet już,
Czy tam gdzieś
Będzie kres.

Piszę do Ciebie takie rzeczy
Bo wiem, że ty rozumiesz i czujesz
A, że tak rzadko piszę to dla tego
Że nie starczy mi sił na wszystko
Piszę do Ciebie również nie dla tego
Że nie szukam pomocy czy pocieszenia
Ty wiesz, że tak daleko jak zapędziłem się
Nikt pomóc raczej nie może
To jest sprawa miedzy mną a mgłą

Ja wiem,
Dlaczego
Zaszumiał
Nagle wiatr.

I słyszę,
Mówi,
Że w drogę
Na mnie czas

I ciągle dal,
Za dalą dal,
Zawieja, żar i kurz
I nie wiem nawet już,
Czy tam gdzieś
Będzie kres